نیلوفرانه

به نظرم موزیک های بی کلام و نقاشی ها خیلی پخته تر و بهتر از هنر نویسندگی و نوشتن هستند! گاهی توی نوشتن به چیزایی برمبخوری که قابل وصف نیست. نمیشه فریاد رو نوشت! غم رو نوشت! سکوت رو نوشت و... خیلی چیزهای دیگه

کاش نقاشی بلد بودم یا با هنر موسیقی اشنایی داشتم تا بروز بدم هر اون چیزی رو که روی دلم سنگینی میکنه! لباس نوشتن به تن بعضی مفاهیم انتزاعی نمیخوره! اونجاس که تصمیم میگیری ننویسی خیلی از چیزهایی که توی سرت میگذره تا عقیم نشه!

این روزها حال دلم رو نمیتونم وسط این کلمه ها جا کنم به زور!

به قول اون دوبلور معروف : اندوه دلم را نقاشی کنید!!!!